Όνειρα ή πραγματικότητα

Εγκλωβισμένος σε ένα , αρκετά καθώς πρέπει, γραφείο κοιτάς έξω μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει το βλέμμα σου. Στη θλιβερή πραγματικότητα της μεγαλούπολης που ζεις , ξεκινάς τη μέρα σου με σκέψεις που ξεχειλίζουν αβεβαιότητα.

Όχι άσχημες σκέψεις άλλα τώρα πια δεν είσαι σίγουρος ότι θα έχουν το happy end. Το τηλέφωνο χτυπάει και οι σκέψεις ακαριαία σταματούν. Ο ήχος του εκτυπωτή ακούγεται πλέον τόσο οικείος. Οι συζητήσεις των συναδέλφων σου δεν σ' αγγίζουν, έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις, όνειρα.

Ένας άνθρωπος έχει μπει στη ζωή σου, τον σκέφτεσαι, σκέφτεσαι και για τους δυο. Μα γιατί η σκέψη σου να μαγνητίζεται τόσο πολύ απ' αυτόν; Σκόρπια μα και τόσο συντονισμένα συναισθήματα έχουν κάνει καρδιά και μυαλό τροχοπέδη με τον πιο όμορφο τρόπο.

Καθώς προσπαθείς να βάλεις σκέψεις και αισθήματα σε μία τάξη συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχουν λέξεις αντιστοιχίας γιατί κάποια πράγματα είναι μοναδικά. Τότε οι σκέψεις γίνονται όνειρα που τα ζεις στιγμιαία και είναι τόσο παράδοξο γιατί πραγματικά τα ζεις.

Αυτά τα όνειρα θέλεις να γίνουν η παράλληλη γραμμή της καθημερινότητας σου, της ζωής σου. Έτσι και αλλιώς από τώρα ξέρεις πως σε έχει κερδίσει ένας άνθρωπος και στο ζενίθ των συναισθημάτων σ αρέσει να ανήκεις. Ανήκεις; Παρεξηγημένη λέξη , όμως δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από αυτό ειδικά όταν είναι συνυφασμένο με τις λέξεις ''χαρίζω'' και ''ανιδιοτέλεια''.

Πλέον συνεχίζεις τη δουλειά σου ανεπηρέαστος απ' όλα γιατί ζεις, ονειρεύεσαι, αισθάνεσαι, ανήκεις, αγαπάς, με μοναδικό τρόπο..