Το αόρατο χέρι.

Το αόρατο χέρι και..

...η σφαλιάρα Από την Κων/να Αράπογλου.
Το όνειρό μου, είναι να υπήρχε ένα αόρατο χέρι. Ναι. Χέρι. Ντυμένο με ένα γάντι που από πάνω του να είχε τρουκς, από αυτά τα σιδερένια τα μυτερά και να τρώει μια σφαλιάρα από εκεί που δε το περιμένει, όποιος κατά τη γνώμη μου έλεγε ή έκανε μια βλακεία. Ιδανικό θα ήταν και όποιος την σκεφτόταν βέβαια.

Η καλύτερη μου στιγμή θα ήταν στο μετρό γιατί θα είχε και πολύ δουλειά.

Θα έδινε σφαλιάρα στον τύπο που δε σηκώνεται για την ηλικιωμένη και την εγκυμονούσα , στην παρέα που κοροϊδεύει όποιον άνθρωπο μπει ,για τα κιλά του, τη φαλάκρα του και το χρώμα του. Στον ηλικιωμένο που κοιτάει κοριτσάκια , στην νευρική που φωνάζει πάντα πως κάποιος τη σπρώχνει, και σίγουρα μια σφαλιάρα στον τύπο που δε ξέρει τι είναι το αποσμητικό.

Στα bar το αόρατο χέρι, θα ήθελα να τις ρίχνει στο μάγουλο , στην γυναίκα που δεν γλυκοκοιτάζει έναν ελεύθερο άντρα αλλά αυτόν που συνοδεύεται , (τι κουσούρι κι αυτό) στον άντρα που κερνάει ένα σφηνάκι μια κοπέλα και στο μυαλό του περνάει η σκέψη πως αν το πιει σημαίνει πως θέλει γνωριμία , αν όχι είναι στριμμένη, στον βαρύ- μάγκα που κολλάει το στήθος του σε έναν άλλον άντρα όταν πρόκειται να τσακωθούν, (δεν τους πει κανείς πως είναι γελοία εικόνα αυτό;) στον τύπο που έχει ανοίξει το πουκάμισο μέχρι τον αφαλό του γιατί νομίζει πως αυτό είναι σέξι, στον πορτιέρη που έχει το ύφος του μετόχου, άσχετο αν πληρώνεται 30€ και χάνει και όλο το πάρτι που γίνεται μέσα, το ύφος , ύφος. Θα ήθελα να δίνει μία σιγανή στην 40άρα που χορεύει στη μπάρα με θράσος δίπλα από την 18άρα και φοράει ακριβώς τα ίδια ρούχα (ας της πει κάποιος πως πρέπει να το ξεπεράσει πως μεγάλωσε και πως δεν είναι η Κοκκίνου. )

Θα έριχνε μια στον αυχένα, σε όποιον χούφτωνε και άλλη μία σε αυτή που όποιος πάει να την φλερτάρει ,ξινίζει και παραπονιέται πως δε μπορεί με ησυχία να πιει ένα ποτό.

Δεν θα χτυπούσε ποτέ τις πιτσιρίκες που χαίρονται τα νιάτα τους με μίνι, σορτς, μπουστάκια και τακούνια και ποτέ σε αυτούς που χορεύουν με όποιον τρόπο γουστάρουν κάνοντας από κολοτούμπες μέχρι belly dance. Άντε δε θα ακουμπούσε ούτε και τον μπάρμαν.

Το αόρατο χέρι θα ήθελα να πηγαίνει και στη παρέα με τα ζευγάρια που έχουν βγει για φαγητό αγαπημένοι και όταν πιάνουν ένα θέμα συζήτησης με επιβλητικό ύφος και έντονη φωνή μιλάνε για τις ιδανικές σχέσεις , έχουν διαβάσει βιβλία ψυχανάλυσης για το πόσο πρέπει να τα έχεις βρει με τον εαυτό σου για να είσαι χαλαρή/ος , για το πόσο ευτυχισμένοι και τυχεροί είναι που έχει βρει ο ένας το άλλον και όταν πάνε στη τουαλέτα στέλνουν μνμ στην γκόμενα/ο . (Δε βαριούνται να τα λένε όλα αυτά ήθελα να ήξερα;)

Ε, εκεί στην τουαλέτα , πριν πατήσουν το send θα τους έδινε μία στο κούτελο. Όχι για το ότι έχουν γκόμενα/ο , αλλά για τις βλακείες που έλεγαν πριν.

Σφαλιάρες συνεχόμενες για 10 λεπτά ,θα έριχνε σε όποιον είχε θέση και εξουσία και το εκμεταλλεύεται για να προσβάλλει κατωτέρους του , άνευ λόγου και σε αυτούς που έχουν πολλά λεφτά και δεν βοηθάνε κανέναν. Η στιγμή που θα τις τρώγανε οι συγκεκριμένοι θα ήταν όταν θα πήγαιναν να πάρουν μαγιό αξίας 1500€.

Σφαλιάρα ανάποδη με τα τρουκς , θα ήθελα να τρώνε οι ψωνισμένοι/ες που δεν έχουν καταλάβει ακόμη πως έχει περάσει αυτή η μόδα του νεοπλουτισμού και συνεχίζουν να μιλάνε στο κινητό δυνατά, πως θα είναι Κολωνάκι για ψώνια και μετά στο γνωστό στέκι για φαγητό ...λίγο πριν κλείσουν το τηλέφωνο φωνάζουν «Πατήσια; Που είναι αυτό και τι κάνεις εσύ εκεί γλυκιά μου;» Πώς να μη θέλω να της κοκκινίσει λίγο το μάγουλο, εκείνη τη στιγμή το γάντι μου;

Γρήγορες θέλω να τρώνε όσοι δεν κερνάνε τα κορίτσια στο πρώτο ραντεβού, όσοι δεν έχουν μία και δανείζονται από πιστωτικές για να κάνουν εφέ, όσοι λένε σε έναν χωρισμό «δε σου αξίζω , πρέπει να βρεις έναν καλύτερο» , όσες θέλουν άντρα με λεφτά , χωρίς αυτές να έχουν μία, όσοι φοράνε πιο μεγάλο ντεκολτέ από τα κορίτσια, όσες μανάδες λένε στις κόρες τους να φάνε τον άντρα της φίλης τους και όσες είναι κουτσομπόλες και ξερόλες. Αυτά.

Έχω την εντύπωση πως θα αλλάζανε οι ανθρώπινες σχέσεις με την αόρατη σφαλιάρα. Ξέρω , ξέρω , η βία δεν είναι αποδεκτή και δεν πρέπει να λειτουργούμε έτσι. Αλλά η σφαλιάρα δεν πονάει μωρέ...

Ο Άνταμ Σμιθ, γνωστός ηθικός φιλόσοφος και οικονομολόγος , ισχυρίζεται ότι, στον πλούτο των Εθνών, μέσα στο σύστημα του καπιταλισμού ένα άτομο που δρα για το προσωπικό του συμφέρον τείνει να προωθεί και το συμφέρον της κοινότητάς του. Αυτήν την αρχή την απέδωσε στον κοινωνικό μηχανισμό που αποκαλούσε «Αόρατη Χείρα».

Σύμφωνα με τον Σμιθ υπάρχουν έξι ψυχολογικά κίνητρα που συνδυάζονται σε κάθε άτομο έτσι ώστε να προάγει το κοινό καλό. (από βικιπαίδεια)

Πειράζει να εμπλουτίσω τη θεωρία του και να βάλω 7 κίνητρα; Θέλω το 7ο να είναι η «Αόρατος Χειρ» ναι μεν , αλλά με γάντι και τρουκς. Άλλη δουλειά θα κάνει αυτό, δεν θέλω να του κλέψω την ιδέα. Αλλά ο στόχος θα είναι ο ίδιος ...το κοινό καλό της κοινωνίας.

Ας ξεκινήσει από την Ελλάδα και μετά σίγουρα έχει πολύ δουλειά στο Μανχάταν, θα βρει τους σεναριογράφους των επιτυχημένων σήριαλ, "sex and the city" και "Beverly hills " και θα τους ταράξει με χτυπήματα στη πλάτη που μας έκαναν να νομίζουμε πως είμαστε η Ντόνα , η Σάρα και ο Μήτσος από απέναντι ο Mr Big.

πηγή :www.mediart,gr