Πολύχρωμες σκέψεις.

Μια Κυριακή μεγάλη που μέσα της μπορεί να χωρέσει αρκετές μέρες μαζί. Βγαίνω στο μπαλκόνι και ο ήλιος είναι τόσο κίτρινος όσο ποτέ.  Με στραβώνει και αυτομάτως τα καφέ παντζούρια ξανακλείνουν για να στεγάζουν με δροσιά τις σκέψεις μου.


Ήθελα σήμερα να πάω μια βόλτα να δω το πράσινο των δέντρων να αντικατοπτρίζεται στο βαθύ μπλε της θάλασσας αλλά στο τέλος συνειδητοποιώ πως είναι και οκ στο σπίτι. Κάθομαι στο κρεβάτι και τακτοποιώ λίγο τις σκέψεις μου όχι τα συναισθήματα μου. Αυτά είναι ξεκάθαρα. Οι σκέψεις μου πολύχρωμες.



Σκέφτομαι εσένα και ανυπομονώ να σε δω. Για σένα κάνω μόνο λευκές σκέψεις. Να μπαίναμε στο κόκκινο αμάξι μας και να πηγαίναμε όπου θες. Να αφήναμε τα μαύρα τηλεφωνά μας στην άκρη να σου έπιανα το χέρι και να σου έκανα χίλιες πλάκες καθώς περπατούσαμε.


Να σου έκανα και τις δικές σου σκέψεις πολύχρωμες. 


Χρυσές αμμουδιές μου έρχονται στο μυαλό τώρα. Στο νησί σου. Που δεν έχω πάει και όμως τόσο με έχεις κάνει να το φαντάζομαι. Και ανυπομονώ την ώρα που θα το πατήσω μαζί σου το γκρι τσιμεντένιο λιμάνι και να φοράς το φούξια φόρεμα που τόσο σου πάει.


Πολύχρωμες σκέψεις = πολύχρωμη ζωή = ευτυχία.