Θυμάμαι στο λύκειο που είχαμε ''τζούρα park'' πίσω από το σχολείο και καπνίζαμε ακούγοντας Σιδηρόπουλο και την είχαμε δει επαναστάτες με martins σκισμένες μπροστά να φαίνεται το μέταλλο. Όταν γυρνούσα σπίτι με εκείνο το μπουφάν των αεροπόρων πρέπει να έζεχνα τσιγαρίλα.
Θυμάμαι και τα ναρκωτικά που η διακίνηση τους τότε ήταν πολύ διακριτική. Τώρα αρκεί μια βόλτα στη Σοφοκλέους και στη Πλατεία Θεάτρου για να δεις έντονες διακινήσεις έξω από τον ο.κα.να μπροστά στους ψευτο-αστυνομικούς.
Θυμάμαι που με έστελνες για τσιγάρα . Το ποίημα '' ένα stevesant σκληρό κόκκινο'' το συνόδευε κάθε χρόνο και μία διαφορετική τιμή. Όποιος κάπνιζε καπνό τότε τον θεωρούσαμε τουλάχιστον άθλιο.
Θυμάμαι διακοπές διαρκείας χωρίς να μας νοιάζουν τόσο τα λεφτά, οι βενζίνες και τα ταβερνάκια. 30 μέρες διακοπές στη Κρήτη, γιατί η Κρήτη ήθελε να την γυρίσεις.
Τώρα όσοι πάνε διακοπές δεν καταλαβαίνουν πότε γυρίζουν πίσω. Παραμυθιάζονται με το πέρα δώθε της anek lines.
Θυμάμαι πως στα 12 γυρνούσα σπίτι ματωμένος με σκισμένα γόνατα με τη μπάλα παραμάσχαλα στις 10 το βράδυ και μυρίζω ακόμη το νυχτολούλουδο που υπήρχε τα καλοκαίρια στο κήπο της γιαγιάς. Σήμερα βγάλανε διάγγελμα να μη κυκλοφορούν λέει οι γυναίκες μόνες τους μετά τη δύση του ηλίου. Άκουσον άκουσον..
Θυμάμαι μια φορά σε ένα παλιό παντελόνι σου βρήκα τέσσερα ολόκληρα πεντοχίλιαρα.!!Πότε δεν στο είπα και σου ζητάω συγνώμη τώρα, ήμουν μικρός και είχα τα μυαλά πάνω από το κεφάλι μου. Νομίζω όμως πως δεν έγινε καθόλου αισθητή η απουσία τους.. Ήμουν εκεί στο δωμάτιο για μήνες και κρυφάκουγα μήπως τα αναζητούσατε...
Σήμερα εμένα άμα μου λείπει ένα 50αρικάκι απο το πορτοφόλι μου, αρχίζω και ανησυχώ..
Νομίζω πως ήταν όλα νορμάλ μέχρι τις αρχές του 2000 που πήγα να σπουδάσω. Ήταν τότε που ήσουν στο κρεβάτι του νοσοκομείου και σου είπα ''πατέρα φεύγω, θα τα πούμε τώρα την 25η Μαρτίου''. Όμως δεν σε ξαναείδα ποτέ..
Κάπου τότε λοιπόν μαθαίνω και για ένα νέο νόμισμα που θα ένωνε ακόμη περισσότερο την ήδη ενωμένη Ευρώπη. Σε διάστημα ενός έτους όλα άλλαξαν! Τα λεφτά της μαμάς εξαφανίζονταν από το atm σε χρόνο dt. Και επειδή με ξέρεις είμαι φιλότιμο παιδί, δούλεψα και εγώ λίγο στα σκατά να βγάλω ένα συν. Αλλά και αυτά φτερά! Τα πετούσαμε έτσι γιατί νομίζαμε ότι ήταν δραχμούλες. Το ίδιο νομίζανε βέβαια και οι κάθε λογής έμποροι.
Μη σε κουράζω άλλο όμως..
Τώρα η Ελλάδα ζει τη καλύτερη εποχή της! Δουλειές, λεφτά, χλίδα, χωρίς φορολογίες, κυκλοφορώ με porsche.
Μη μ' ακούς.. Λέω ψέμματα. Τόσο ψέματα όσο ψέματα μου φαίνεται ότι δεν είσαι εδώ.
Και εσύ δεν είσαι και η Ελλάδα δεν είναι όπως την άφησες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου