Σκέψεις κάτω απ' το ημίφως.

"Από Θ."


Είμαι εγώ... Γιατί φοβάμαι να μείνω μόνη με τον εαυτό μου;
Γιατί χρειάζομαι πάντα έναν άνθρωπο να μου δείχνει ότι με νοιάζεται, ότι με αγαπάει;
Πως έχω απαιτήσεις απ' αυτόν τον άνθρωπο να μου δώσει ό,τι εγώ έχω ανάγκη;
Εγώ μπορώ να του δώσω αυτά που έχει ανάγκη εκείνος;
Γιατί είναι όλα τόσο περίπλοκα στο μυαλό μου και δεν μ' αφήνουν οι σκέψεις να ηρεμήσω;

Φύγετε παλιοσκέψεις, αρκετά βασανίσατε το μυαλό μου το τελευταίο διάστημα!

ΦΥΓΕΤΕ ΕΙΠΑ!!!! Δεν σας θέλω εδώ...
Θέλω να μείνω με τον εαυτό μου, να δω τι κάνω στη ζωή μου...
Τι χρειάζομαι, τι ΔΕΝ χρειάζομαι...
Τι μου αρέσει, τι ΔΕΝ μου αρέσει...
Τι αγαπάω, τι ΔΕΝ αγαπάω...
ΦΥΓΕΤΕ!!!
Θέλω να μείνω μόνη μου!!!

Δεν μ' ακούτε ε; Δεν το καταλαβαίνετε...
Δεν πειράζει, καθήστε παρέα μου, ίσως σας χρειαστώ για ν' αλλάξω την μορφή σας!
Αν μπορέσω να σας αλλάξω λίγο το χρώμα θα ήταν όλα πιο όμορφα μέσα στο μυαλό μου...
Θα σας κάνω πιο γεμάτες, πιο αληθινές, πιο ουσιαστικές!!!
Καθήστε να τα βρούμε παρεούλα, δεν χρειάζεται να φύγετε για να σταματήσω να σκέφτομαι!

Η λύση δεν είναι ν' αποφεύγω το πρόβλημα αλλά να το αντιμετωπίζω κατάματα.
Είμαι δειλή νομίζετε; Λέτε πως δεν μπορώ;
Θέλω να μπορέσω όμως... Θέλω να τα καταφέρω...
ΘΕΛΩ να νιώσω δυνατή, τ' οφείλω στον εαυτό μου!!!