Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Ευτυχισμένοι μαζί.


Αυτό που φοβάμαι πιο πολύ είναι μήπως ξυπνήσω μια μέρα και τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά από ότι είναι τώρα.

Φοβάμαι μήπως ξυπνήσω και δεν έχω δουλειά, μήπως ο λογαριασμός μου είναι πάντα γεμάτος λεφτά, μήπως δεν έχω τους καλούς μου φίλους, μήπως ξαφνικά έχω άλλη οικογένεια, μήπως δεν έχω δίπλα μου τους ανθρώπους που αγαπώ.

Φοβάμαι μήπως κανονίζω διακοπές σε μέρη εξωτικά με ανθρώπους που δεν θα ήθελα να πάω ποτέ, μήπως με σταματήσουν στον δρόμο και με προσφωνήσουν με άλλο όνομα από το πραγματικό μου, μήπως όλα σε αυτή τη κοινωνία πάνε τέλεια.


Φοβάμαι μήπως μια μέρα ξυπνήσω και έξω έχει απέραντη ησυχία, μήπως τα παιδιά σταματήσουν να φωνάζουν και να σέρνουν τις τσάντες τους για το σχολείο, μήπως οι γείτονες σταματήσουν να τσακώνονται, μήπως η κυρία Πόπη σταματήσει να σχολιάζει και να γίνεται μέρος της ζωής του καθενός.

Φοβάμαι μήπως ξυπνήσω και είμαι πολύ νέος ή πολύ γέρος, μήπως τώρα ξεκινάω τον κύκλο της ζωής μου ή μήπως τώρα τον ολοκληρώνω. Φοβάμαι μήπως αγαπημένο μου φαγητό είναι οι φακές, φοβάμαι μήπως είμαι τεμπέλης και σταματήσω να σκέφτομαι. Φοβάμαι μήπως δεν ονειρεύομαι, μήπως μέσα στη τρελή δύνη αυτής της πόλης σταματήσω να αγαπώ. Φοβάμαι μήπως η φιλοδοξίες μου γίνουν επάρσεις.

Φοβάμαι μήπως ξυπνήσω μια μέρα και είμαι γκόμενα με βαμμένα νύχια και βρωμάω αντρικό ιδρώτα.

Άσε με σου λέω. Εγώ είμαι καλά, έχω συνηθίσει έτσι τόσα χρόνια τώρα. Μη μου γκρεμίσει τα όνειρα κανείς. Ζω κάθε μέρα τη πραγματικότητα της Αθήνας και κάθε βράδυ πέφτω ήρεμος στο κρεβάτι μου. Δεν χρωστάω σε κανέναν και αυτό είναι αμοιβαίο. Ζω στην ευτυχία που εγώ έχω δημιουργήσει για τα δικά μου δεδομένα και είναι τόσο απλή που δεν φαντάζεσαι.

Αυτή δεν τρέχει στο σύνταγμα για διαμαρτυρίες άλλα ούτε αράζει και στον καναπέ.

Της αρέσει η ηλικία μου,της αρέσει η φασαρία, της αρέσει να κάνει ένα δώρο έτσι από το πουθενά, της αρέσει το όνομα μου, οι άνθρωποι που αγαπώ και όλη η ζωή που κάνω. Τρελαίνεται να κάθετε και να πίνει μπύρες σε παγωμένα ποτήρια, της αρέσει η θάλασσα, οι διακοπές, η οικογένεια, της αρέσει να ξεμπροστιάζομαι για τους ανθρώπους που θέλω.

Της αρέσει που ενίοτε βαριέμαι, που πετάω τα κόκκινα all star όπου βρω, που κοιτάω ''στραβωμένα''όταν ξυπνάω τους άλλους οδηγούς .

Αυτή είναι η ευτυχία μου και με αγαπάει..
Έτσι ξεκίνησε και σήμερα η μέρα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου