Σε δέκα λεπτά, θα βγουν οι εξετάσεις αίματος που έκανα το πρωί. Πονούσαν τα ούλα μου και η οδοντίατρος μου πρότεινε να τις κάνω.Πήγα με βαρεμάρα και με νεύρα , δεν είχα πιει καφέ και μου έφταιγαν όλα.Τώρα, δέκα λεπτά πριν, άρχισα να μουδιάζω και να φοβάμαι.
Περίεργο συναίσθημα να περιμένεις εξετάσεις. Εργοστάσιο είμαστε που θέλει συνέχεια παρακολούθηση.
Κάνω ψιθυριστά την προσευχή μου και περιμένω με αγωνία την κα Μίνα να μου πει αν έχω κάτι... Ούτε βαριέμαι πλέον , ούτε έχω νεύρα. Τι πλάκα Θεέ μου, να περιμένεις την κα Μίνα να σου πει αν έχεις κάτι. Έχεις δημιουργήσει πολλούς τέτοιους ανθρώπους με άσπρα ρούχα, σαν άγγελοι-διάβολοι, να σου πουν τι έχεις , αν έχεις και πόσο θα το έχεις. Τι πλάκα. Κι ας μη γελάω.
Αυτή τη στιγμή δε σκέφτομαι τίποτα , ούτε τους αγανακτισμένους , ούτε τους θυμωμένους , ούτε το μνημόνιο , ούτε αν πουληθούν τα νησιά μας, ούτε την εταιρεία που δουλεύω, ούτε τα λεφτά που μου χρωστάει . Τους τα χαρίζω κι όλας , με αντάλλαγμα η κα Μίνα να μου πει πως δεν έχω τίποτα.
Συνήθως βέβαια , όλα αυτά τα ανταλλάγματα τα ξεχνάς , όταν τα αποτελέσματα είναι ευχάριστα και αγχώνεσαι πάλι, όχι άγχος , λέει ο γιατρός μου, αλλά δεν τον ακούω. Κανείς δεν τον ακούει.
Αγχώνεσαι με όλα , με τον βλάκα δίπλα σου, με τις επιλογές που κάνουν οι γύρω σου , με την δουλειά σου, βγάζεις σπυριά, ανεβάζεις δέκατα, πας Σύνταγμα , φωνάζεις, εκνευρίζεσαι με κάποιους πολιτικούς που ζουν σε βίλες και κάνουν μπάνιο στη πισίνα τους, (αυτοί σίγουρα δεν έχουν άγχος) τους βρίζεις και την επόμενη μέρα τυχαίνει να πας στην κα Μίνα, μετανιώνοντας πάλι, που αγχώθηκες όλες αυτές τις μέρες.
Πολλά είναι τα δέκα λεπτά τελικά, ακόμα να περάσουν ,σκέφτομαι αυτά που σκεφτόμουν μικρή. Θα είμαι καλό παιδί Θεέ μου, δεν θα ξαναπώ ψέματα , δε θα ξανα στεναχωρήσω τη μαμά μου. Όλα αυτά τα σκέφτομαι γρήγορα και έντονα για να με ακούσει ο Άγιος που έχω από πάνω μου. Όλοι έχουμε. Όλοι τον θυμόμαστε τέτοιες στιγμές. Όλοι θέλουμε υπάρχει τέτοιες στιγμές.
Τι με νοιάζουν οι 300 τώρα? Αυτοί κάνανε πιο έντονα την προσευχή τους και τους άκουσε ο Άγιος τους. Τους προσέφερε λεφτά για να μην αγχώνονται , λεφτά για να πάνε στο καλύτερο νοσοκομείο και λεφτά για να μην έχουν νεύρα με την εταιρεία που εργάζονται. Έχουν δική τους εταιρεία. Άσε που πολλοί από δαύτους κοντεύουν τα 80.
Χτύπησε το τηλέφωνο και με πολύ χαλαρή φωνή, η κα Μίνα με ενημέρωσε πως οι εξετάσεις αίματος ήταν μια χαρά.
Τώρα, με άλλο ύφος , γράφω τον επίλογο με σμιχτά φρύδια και έχω νεύρα με όλους αυτούς που μου προκαλούν άγχος με αποτέλεσμα να πρήζονται τα ούλα μου και να πηγαίνω στην κα Μίνα και στην οδοντίατρο. Πάω Σύνταγμα, δεν μπορούν αυτοί οι 300 να νομίζουν πως δεν τους έχουμε καταλάβει... δεν θα απεργήσω όμως ,γιατί φοβάμαι και θα έχω άγχος.
«Ο όρος Άγχος προέρχεται από το ρήμα ἄγχω, που στην αρχαία ελληνική γλώσσα σημαίνει σφίγγω ή πνίγω. Το άγχος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα, που εμφανίζεται σε καταστάσεις που το άτομο βρίσκεται σε κίνδυνο ή αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, γενικότερα όταν έρχεται αντιμέτωπος με μία δύσκολη κατάσταση. Το άγχος μπορεί να έχει ψυχογενή προέλευση ή μπορεί να είναι συνέπεια σωματικής πάθησης.
Κάθε άτομο έχει ένα ορισμένο βαθμό άγχους, ο οποίος θεωρείται φυσιολογικός κάτω απο ορισμένες περιστάσεις. Σε κάποιες άλλες όμως περιπτώσεις αυξημένου άγχους, προξενεί κακό και συντελεί στο να υπολειτουργεί το άτομο στις δραστηριότητες του και στο να επηρεάζεται αρνητικά η υγεία του.»
Θα βάλω τιμωρία στον εαυτό μου. Να γράψω τη παραπάνω παράγραφο 100 φορές.
πηγή: www.mediart.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου